نقش واسطه ای خود تاییدی در رابطه پویایی های ارتباطی، انطباق پذیری خانواده و روابط رومانتیک با جهت گیری هدف زنان دارای تعارض زناشویی

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای خود تاییدی بر رابطه پویایی های ارتباطی، انطباق پذیری خانواده و روابط رومانتیک با جهت گیری هدف زنان دارای تعارضات زناشویی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متأهل دارای تعارض زناشویی شاغل در ادارات شهر رشت در سال 1393 می باشد. نمونه پژوهش، 186 زن متاهل دارای تعارض زناشویی شاغل در ادارات شهر رشت بود که از میان 272 زن متاهل دارای تعارض زناشویی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس تعارض زناشویی، مقیاس خود تاییدی، مقیاس جهت گیری هدف زناشویی، مقیاس انطباق پذیری و انسجام خانواده، مقیاس پویایی های ارتباطی و مقیاس روابط رومانتیک استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر نرم افزارspss، از روش تحلیل مسیر براساس نرم افزار amos به روش زیر استفاده شده است. نتایج نشان داد که ضریب مسیر پویایی های ارتباطی، انسجام و انعطاف پذیری به جهت گیری هدف مثبت معنی دار می باشد، در صورتی که این ضریب برای روابط رومانتیک معنی دار نبود. همچنین پویایی های ارتباطی، انسجام و انعطاف پذیری اثر مثبت غیر مستقیم (از طریق خود تاییدی) بر جهت گیری هدف دارند، در صورتی که این اثر برای روابط رومانتیک معنی نیست. این یافته ها بیان می کند که پویایی های ارتباطی، انسجام و انعطاف پذیری بر جهت گیری هدف زنان متاهل دارای تعارضات زناشویی اثر معنی داری دارند. همچنین از این متغیرها می توان برای پیش بینی جهت گیری هدف و سازگازی زناشویی زنان در مراکز مشاوره و بالینی استفاده نمود.